Δυστυχώς φέτος το καλοκαίρι έχουμε έρθει αντιμέτωποι, όχι μία, όχι δύο, αλλά πολλές φορές μ ένα συγκεκριμένο γεγονός σε ουκ ολίγα μαγαζιά εστίασης, από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη….
Το συγκλονιστικό είναι ότι για πρώτη φορά, το ζήσαμε ξανά και ξανά ακόμα και στην Μύκονο, το νησί….που αγοράζεις ξεκάθαρα υπηρεσίες!
Η αλήθεια είναι ότι οι επιχειρήσεις δυσκολεύτηκαν πολύ να βρουν προσωπικό και ενώ βρισκόμαστε ήδη στον τελευταίο μήνα του καλοκαιριού, ακόμα κάποιοι ψάχνουν.
Με την κρίση που δημιούργησε ο κορωνοϊός, με κλειστά μαγαζιά για τόσους μήνες, πολλοί και μάλιστα άριστοι επαγγελματίες τους είδους άλλαξαν επάγγελμα για λόγους βιοπορισμού, ενώ η ανασφάλεια που δημιουργούν οι καταστάσεις τους έκαναν να παραμείνουν στις νέες τους εργασίες και να μην επιστρέψουν στον χώρο της εστίασης και του τουρισμού.
Μπορώ να δικαιολογήσω την έλλειψη εκπαίδευσης στο νέο προσωπικό και ν αντιληφθώ πως δεν υπήρχε χρόνος και υπό την πίεση οι επαγγελματίες προσέλαβαν και ανθρώπους άπειρους και χωρίς γνώσεις. Δεν δικαιολογώ ποτέ όμως την αγένεια!
Μέχρι εδώ μπορούμε να τα ρίχνουμε όλα στην κακή μας τύχη και στο κακό κορωνοϊό.
Όταν όμως δεν μου παρέχεις την φιλοξενία, την περιποίηση και τις υπηρεσίες που μου παρείχες και εννοείται ότι συμπεριλαμβανόταν στο κόστος αυτού που μου πούλαγες, ποιός φταίει που εγώ νιώθω ότι δεν εκπλήρωσες τις προσδοκίες μου;
Ποιός φταίει, που θεωρώ ότι πλήρωσα πολλά για όσα πήρα;
Εδώ, το θέμα είναι καθαρά επιχειρηματικό και κανείς covid δεν έχει βάλει το χεράκι του και δεν μπορεί ν αποτελέσει δικαιολογία!
Μήπως αφού δεν κατάφερες να βρεις προσωπικό, αφού δεν κατάφερες να εκπαιδεύσεις το νέο σου προσωπικό, αφού δεν παρέχεις πια όσα παρείχες…να έκανες και μια προσαρμογή στις τιμές;
Μήπως λέω….μήπως…
Αυτά!
